เรียนยาวีนอกปอเนาะ (5) จอมวางแผน

คืนหนึ่ง ฮาฟีสไปบ้านโต๊ะนิ โต๊ะนิกำลังสอนเด็กอ่านอัลกุรอาน ฮาฟีสเดินไปข้างหลังโต๊ะนิ แล้วหยิบไม้เรียวข้างหลังโต๊ะนิไปซ่อนไว้ที่ใต้โต๊ะ จากนั้นก็บอกอาบ๊ะว่า

ฮาฟีส – อาบ๊ะ อาเมะ ซูดู วี ฮาฟีส ซือตา ฮาฟีส เน๊าะ แจเบ๊าะ บือร๊ะ
(พ่อ เอาช้อนให้ฮาฟีสหน่อย ฮาฟีสจะเล่นตักข้าวสาร)

อาบ๊ะ – เต๊าะเล๊ะ ลา ลามอ โต๊ะนิ กอแด ล่า)
(ไม่ได้น่ะ เดี๋ยวโดนยายตีนะ)

ฮาฟีส – โต๊ะนิ เด๊าะ กอแด อาบ๊ะ กี อาเมะ ซูดู บางะ ล่า มาซอ อาดอ ซีกิ
(ยายไม่ตีหรอก พ่อไปเอาช้อนมาเร็วๆ เวลามีน้อยนะ)

อาบ๊ะ จึงต้องไปหยิบช้อนมาให้ฮาฟีส ฮาฟีสก็เล่นตักข้าวสารอย่างสนุกสนาน ซักพัก ยายหันมาเห็น...

โต๊ะนิ – เฮ้ย ! ฮาฟีส ยาแง มาอัย บือร๊ะ ล่า ลามอ ตูเป๊าะ ฮาบิฮ์ แก๊ โต๊ะนิ กอแด ล่า
(เฮ้ย ! ฮาฟีส อย่าเล่นข้าวสารซิ เดี่ยวก็หกหมดหรอก นี่ นี่ เดี๋ยว ยายตีน่ะ)

ว่าพลาง มือก็ควานหาไม้เรียวข้างหลัง โอ๊ะ...โอ๋ อนิจจา ! ไม้เรียวกายสิทธิ์หายไปซะแล้ว

ภาษาไทย = = = = = => ภาษามลายู

ยาย = = = = = = = =>โต๊ะนิ
ช้อน = = = = = = = => ซูดู
ตัก = = = = = = = = > แจเบ๊าะ
ข้าวสาร = = = = = = => บือร๊ะ
ไม่ได้ = = = = = = = => เต๊าะเล๊ะ
ตี = = = = = = = = => กอแด
เอา = = = = = = = => อาเมะ
เร็ว = = = = = = = = > บางะ
เวลา = = = = = = = => มาซอ
มี = = = = = = = = => อาดอ
น้อย = = = = = = = => ซีกิ
อย่า = = = = = = = => ยาแง
หก = = = = = = = = > ตูเป๊าะ

หมด = = = = = = = =>ฮาบิฮ์