วันจันทร์ที่ ๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑

Elizabeth Romhild : Queen of Love


The beautiful angel of Bangkok strikes right through the heart with the paintbrush

by Ninamori

ชมผลงานของเธอได้ที่ http://www.elizabethromhild.com/

อยู่ๆ ความเย็นจากพื้นก็ไต่ขึ้นมาเรื่อยๆ จนทั่วทั้งร่าง อาการแบบนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ไม่มากเท่านี้ ฉันหยุดอยู่กับที่เหมือนถูกมนต์สะกดเมื่อเห็นภาพใบใหญ่ตรงหน้าที่วาดโดยจิตรกรสาวสวย (มาก) ชาวเดนมาร์กนามว่า Elizabeth Romhild ภาพนั้นใหญ่มากเป็นภาพผู้หญิงนอนอยู่บนโซฟา รอบๆ ตัวเธอมีผลไม้เยอะแยะไปหมด เธอดูมีความสุขมากยังกะว่าได้รับข่าวดีอะไรสักอย่างที่ทำให้ต้องฉลองให้กับตัวเอง เธอดื่มไวน์จนเมาเพราะแก้วในมือเธอดูบูดๆ เบี้ยวๆ ทรงตัวไม่อยู่ แต่ที่น่าแปลกคือร่างครึ่งหนึ่งของเธอคล้ายผู้ชายมาก หรือว่าเธอมีสองเพศในร่างเดียว


ฉันจำได้ว่าเห็น Elizabeth ครั้งแรกที่ห้องรับรองพิเศษของโรงหนังเอสพลานาด ตอนนั้น
เฟรด เคเลเม็น เป็นคนแนะนำเธอให้สนธยากับฉันได้รู้จัก ตอนนั้นเราถึงกับอึ้ง สะดุดความสวยเซ็กซี่ของเธออย่างจัง คิดดูแล้วกันปกติสนธยาจะพูดน้อย แต่วันนั้นสนธยาเปลี่ยนไป ชวนเธอคุยและยิงคำถามให้หายสงสัยว่า “ หน้าคุณเหมือน เอลิซาเบ็ธ อีกคน”
แล้วเธอก็ถามกลับว่า “คุณหมายถึงใครหรือ”
“ผมหมายถึงคนที่เป็นดารานะครับ คนที่เป็นแฟนกับ ฮิว แกรนท์ เพราะหน้าคุณเหมือนมาก แถมชื่อก็ใช่อีก ” เธอยิ้มก่อนที่จะตอบว่า “คุณหมายถึง เอลิซาเบ็ธ เฮอร์ลี่ย์ ....ไม่ใช่ค่ะ แต่เคยมีคนไทยทักฉันแบบนั้นเหมือนกัน ”




อีกไม่กี่นาทีต่อมาฉันเริ่มรู้สึกเหมือนนั่งผิดที่ผิดทาง เมื่อ วิคเตอร์ – เกรียงศักดิ์ ศิลากอง เข้ามาสมทบวงซึ่งกำลังจะคุยเรื่องบทบาทหน้าที่ของกรรมการตัดสินหนัง ครั้นฉันจะลุกไปทันทีก็ดูจะเสียมารยาท ก็เลยนั่งต่อพักหนึ่ง ก่อนที่จะย้ายขบวนไปนั่งที่มุมลับแลที่มีผ้าสีชมพูหวานๆ คล้ายกระโจนคลุมอีกที แต่ก่อนหน้านั้นฉันเกือบเหมือนคนใบ้ที่พูดไม่ได้สักแอะ โชคดีที่ Elizabeth ชวนคุยอย่างเป็นกันเอง

ฉันว่า Elizabeth สวยกว่าดาราและนางแบบหลายคนเสียอีกนะ แถมพูดจาเพราะพริ้งน่าฟัง ทำให้วันนั้นชื่อ Elizabeth ตามฉันถึงบ้าน และฉันก็ยังอยากถามอะไรเธออีกตั้งแยะ


เธออยู่กรุงเทพตั้ง 19 ปี อะไรเหรอที่ทำให้เธอผูกพันกับกรุงเทพขนาดนั้น เธอทั้งสวย สดใส หุ่นดี แต่งตัวดีทันสมัย กิริยามารยาทก็งาม และแข็งแรงมากๆ ด้วย สังเกตเห็นตอนที่เธอเชคแฮนด์ จังหวะการสั่นมือของเธอแรงและมีพลังมาก ไม่น่าล่ะภาพ Ardour ซึ่งมีขนาดใหญ่จึงไม่เป็นอุปสรรค ใดๆ ในการสร้างงาน เธอสนุกกับการได้ตวัดพู่กันขนาดใหญ่ยักษ์ด้วยลีลาเผ็ดร้อนและละเลงสีลงบนผ้าใบสีขาวปลูกภาพให้มีชีวิตชีวาขึ้นมา อย่างภาพของหนุ่มสาวนักเต้นคู่นี้ ทำให้รู้สึกเหมือนกำลังนั่งดูพวกเขาอยู่ตรงหน้า ด้วยลีลาอ่อนช้อยและเร้าร้อนของฉากหลังสีแดง ตอกย้ำความมันส์สะเด็ด ทำให้ผู้ชมอยากออกไปเต้นด้วย

ทำให้นึกถึงน้องสาวคนหนึ่ง (สูงๆ ขาวๆ) เธอชื่นชม Elizabeth อยู่ไม่น้อย ฉันอยากให้เธอมาเห็นภาพเหล่านี้บ้างจัง ยังจำได้ว่าตอนที่เธอเห็น Elizabeth ครั้งแรก เธอพูดกับฉันว่า “คุณ Elizabeth สวยมาก เซ็กซี่ และเท่ที่สุดเลย คอยดูนะสักวันหนึ่งหนูจะเป็นแบบคุณ Elizabeth ให้ได้” แล้วพอวันถัดมาเมื่อน้องคนนี้เห็น Elizabeth อีก เธอก็ยังรู้สึกไม่ต่างจากเมื่อวาน...



มาคิดๆ ดูแล้วหน้าตาคนเราที่คลานตามกันมากับธรรมชาติเพียงอย่างเดียวยังไม่พอ ภาพหนึ่งที่ชื่อว่า Charm ของเธอ พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าผู้หญิงเกิดมาคู่กับสิ่งสวยๆ งามๆ ฉะนั้นผู้หญิงจึงควรรู้จักดูแลตัวเองให้ดูดีอยู่เสมอ โดยเฉพาะเมื่อต้องออกนอกบ้าน จึงไม่แปลกที่เราเห็นสาวๆ ในภาพต่างสวยสดงดงาม และที่สำคัญจะได้ไม่ตกเป็นขี้ปากขาเม้าท์ของคนในภาพ Whisper ซึ่งมีอยู่ทั่วทุกมุมโลกโดยเฉพาะในงานปาร์ตี้ ทันทีที่จับกลุ่มกันพวกเขาก็จะเริ่มปฏิบัติการด้วยความเคยชิน ฉันว่าภาพนี้มันแรงดีนะ ทั้งสายตาที่จ้องมอง และโทนสีมืดสว่างบนใบหน้า มันสามารถบอกระดับความร้ายของคนๆ นั้นได้เลย



โชคดีจังที่หลังคริสต์มาสที่ผ่านมา ฉันกับสนธยามีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยียนคุณ Elizabeth ที่บ้าน โอ้โห ! บ้านเธอสวยมากๆ ทั้งกว้าง เป็นส่วนตัว และเงียบสงบสุดๆ ทั้งๆ ที่อยู่ใจกลางเมือง เป็นบ้านสองชั้นที่ผสมผสานระหว่างหินอ่อนกับไม้สไตล์ยุโรปผสมไทย รอบๆ บ้านมีต้นไม้น้อยใหญ่เต็มไปหมด หลังบ้านมีคลองเล็กๆ มีศาลาริมน้ำสีขาว มีชุดเก้าอี้ไม้เบาะนุ่มๆ ตรงมุมหลังคาประดับด้วยโคมไฟสีขาวจากเชียงใหม่ทั้งซ้ายขวา ที่มุมศาลามีกระถางต้นไม้ ส่วนบนโต๊ะก็มีต้นกระบองเพชรเล็กๆ น่ารักๆ 2-3 กระถาง ด้านข้างศาลามีต้นหูกวางขนาดใหญ่หลายต้น ฉันชอบต้นหนึ่งที่ติดศาลาด้านซ้าย เพราะลำต้นมันเอนและยื่นไปกลางคลองสามารถไปนั่งได้ด้วย ส่วนหน้าบ้านมีสนามบาส และมีต้นไม้เป็นรั้วตลอดแนว



ยิ่งในบ้านไม่ต้องพูดถึง เพียงก้าวแรกที่เดินเข้าไปก็สัมผัสได้ถึงไออุ่นและความรักของเจ้าของบ้านที่ใส่ใจในทุกรายละเอียด ทั้งการออกแบบและการตกแต่งบ้านดูดีมีรสนิยมและเป็นระเบียบ มีมุมต่างๆ ที่สวยเก๋ ฉันคิดเล่นๆ ถ้าเพื่อน Elizabeth มาสัก 15 คน ก็สามารถนั่งเล่นในห้องรับแขกได้ซึ่งมีถึง 2 มุม แล้วในวันเดียวกันถ้าเพื่อนสามีมาอีก 10 คน ก็สามารถนั่งที่ห้องอาหารสุดโรแมนติกได้อย่างสบายๆ แล้วช่างบังเอิญแท้ที่วันนั้นเพื่อนของลูกมาอีก 15 คน ก็สามารถนั่งในเรือนกระจกทรงโค้งอีกมุมหนึ่งของบ้านที่พ่อแม่ทำไว้สำหรับลูกโดยเฉพาะ เด็กๆ จะเล่นเน็ต ฟังเพลง หรืออ่านหนังสือก็สบายใจแฮ ที่เด็ดกว่านั้นด้านหลังของห้องซึ่งเพิ่งต่อเติมใหม่ มีช่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าเล็กๆ เก๋มาก ทีแรกนึกว่าช่องกระจกเลื่อนธรรมดา แต่ที่แท้มันคือช่องสำหรับสั่งอาหารที่ทะลุกับห้องครัว ที่สำคัญทุกห้องในบ้านหลังนี้สามารถมองเห็นสวนหลังบ้านชัดเจน



เด็ดกว่านั้นที่ฉันรู้สึกภูมิใจแทนเจ้าของบ้านคือภาพวาดต่าง ๆ ที่แขวนตามผนังซึ่งวาดเองโดยเจ้าของบ้าน มันเพิ่มสีสันให้บ้านดูมีชีวิตชีวาเป็นอย่างมาก

วันนั้น Elizabeth ทำคุ้กกี้ช็อตโกแลตรูปหัวใจด้วยตัวเองมาเสริฟให้พวกเรากินเป็นของว่างยามบ่าย ดื่มกับน้ำชาร้อนๆ อร่อยอย่าบอกใคร ระหว่างจิบน้ำชา ฉันก็เหลือบไปมองของชิ้นหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะ มันคล้ายๆ ถาดแต่มีขอบสูงกว่าประมาณ 1 นิ้วเศษ กว้างประมาณ 20 ซม. ทำด้วยกระเบื้องสีขาว พื้นด้านในมีลวดลายสีน้ำเงินเป็นรูปเด็กผู้หญิงผมยาวน่ารักมาก
“อันนี้คืออะไรคะ” ฉันถาม Elizabeth
“อ้อที่เขี่ยบุหรี่ วาดโดยจิตรกรเดนมาร์กจ๊ะ” เธอตอบ
และฉันก็ถามคำถามเดิมอีกเมื่อเห็นของแปลกๆ แล้วเธอก็ตอบด้วยรอยยิ้มที่สดใสทุกครั้ง

อู๊ย... สงสัยฉันดื่มชามากไปหน่อยเลยรู้สึกปวดๆ “ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”



โอ้โห ! ห้องน้ำหรือนี่ ทำไมถึงกิ๊บเก๋ขนาดนี้นะ สวยกว่าห้องนอนฉันอีก ฉันชอบของกระจุกกระจิกที่วางอยู่ในห้องน้ำ แถมภาพ (ขนาดเล็ก) ที่แขวนอย่างเป็นระเบียบเต็มฝาผนังด้านข้างและด้านหน้าเตะตามาก ฉันปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระ โลดแล่นท่องไปกับภาพเหล่านั้น ฉันเข้าไปในดง Casino ที่เล่นไพ่ กิจกรรมสุดโปรดของคนในงานปาร์ตี้ ต่างเล่นพร้อมแสดงบทบาทเป็นนักแสดงเพื่อหลอกล่อฝ่ายตรงข้ามให้เสียขวัญ เกิดความลังเลในการโยนไพ่ ทั้งๆ ที่ไพ่ในมือหวยแตก

สักพักฉันได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งในภาพ Nubian Blue ฉันไม่แน่ใจว่าเธอกำลังจะทำอะไรกันแน่ มันดูแปลกๆ เธอคาบเหล็กยาวไว้ที่ปากเพื่ออะไรนั้นก็ไม่ทราบเหมือนกัน เธออาจจะมาซ้อมเปียโน หรือว่าแอบมาซ้อมมายากล หรือจะเป็นอีกหนึ่งวิธีในการสงบสติอารมณ์ แต่ฉันรู้สึกว่า เธอต้องตั้งใจแสดงอาการแบบนั้น เพื่อจะให้คนที่เห็นเป็นต้องหยุดและหันมาสนใจในตัวเธอ



จากนั้นฉันก็ไปอีกงานหนึ่งชื่อ The Feast อุ๊ย ! ที่นี่แปลกมาก ทุกคนที่มางานไม่นุ่ง (ผ้า) คงเป็นคอนเซ็ปท์ที่ทางเจ้าภาพวางไว้ที่อยากให้ผู้มางานรู้สึกผ่อนคลาย ไม่มีความลับต่อกัน แต่ก็เล่นทำให้ฉันเขินหน้าแดง ไม่แน่ใจถ้ามีปาร์ตี้อย่างนี้จริงๆ จะกล้าเข้าไปหรือเปล่า แต่ที่รู้ๆ งานนี้ มีปลาของโปรดด้วยล่ะ น่ากินมากๆ ...



มาคิดอีกทีไปดูสาวสวนดอกไม้ใน The Moon Orchid ดีกว่า แค่ชื่อก็หอมสดชื่นแล้วใช่มั๊ยล่ะ ได้ข่าวว่าที่นี่สาวๆ สวยเนอะ ก็ดูสาวคนนี้ก่อนแล้วกันทั้งสีผม คิ้ว ตา จมูก และปากของเธอมีเสน่ห์เย้ายวนใจ ไม่แน่นะคุณอาจจะพบรักที่นี่ก็ได้



และเด็ดสุดถือเป็นครั้งแรกในชีวิตก็ว่าได้ที่ฉันได้เห็นสตูดิโอ (ของจริง) ซึ่งเป็นห้องทำงานของ Elizabeth ที่สร้างไว้สำหรับวาดรูปโดยเฉพาะ ในห้องมีภาพขนาดใหญ่ (มาก) และขนาดกลาง เป็นสิบๆ ภาพทั้งที่เพิ่งเสร็จและกำลังจะเสร็จ มีทั้งที่วาดบนผ้าใบและบนบานประตูที่ทำด้วยไม้ดูเก๋ไก๋อย่าบอกใคร ตามมุมห้องมีทั้งภาพแนวสมจริงและเหนือจริงหลากหลายสไตล์ ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยอุปกรณ์สำหรับวาดรูปเต็มไปหมด ตรงกลางมีโต๊ะเล็กๆ บนนั้นวางสีต่างๆ เป็นหลอดเล็กๆ เยอะแยะไปหมด ตัวหนังสือบนหลอดเขียนว่า แวนโก๊ะ หลอดก็เล็กนิดเดียวเอง แต่ราคาตั้งสองร้อยกว่าบาท บางหลอดก็เกือบสามร้อยแน่ะ แล้วก็มีโต๊ะทำงาน เก้าอี้โซฟา และที่ขาดไม่ได้คือเครื่องเสียง Elizabeth บอกว่าเธอชอบเปิดเพลงดังๆ เวลาวาดรูป เพราะดนตรีมีผลต่อการสร้างงานของเธอ ทำให้เข้าถึงอารมณ์ได้ดีขึ้น คอลเลคชั่นของเธอมีทั้งเพลงคลาสสิก เพลงของ Buddha Bar และเพลงซาวด์แทร็คอย่าง Hannibal เธอบอกว่าเพลงประกอบหนังช่วยสร้างบรรยากาศในการวาดภาพได้ดีมาก ๆ ฉันเดินดูภาพต่างๆ ด้วยความตื่นเต้น ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนสวยๆ จะวาดรูปเก่งขนาดนี้ นับถือจริงๆ และที่น่าทึ่งคือเธอเรียนวาดภาพด้วยตัวเองที่บ้าน เธอฝึกฝนเรื่อยๆ จนชำนาญและมีความสุขที่สุดเมื่อมือจับพู่กันวาดรูป



ภาพวาดส่วนใหญ่ของเธอจะเป็นรูปคนที่ดูเหนือจริงในอิริยาบถต่างๆ ที่ดูสนุกสนาน มีความอีโรติกนิดๆ และใช้สีที่จัดจ้านมาก เวลาจ้องมองภาพเหล่านั้นสามารถรู้สึกได้ทันทีถึงความร่าเริง เย้ายวนและขี้เล่นของเธอ สนุกสนานในแบบที่ไม่ต้องแอบอมยิ้มกับจินตนาการแปลกๆ ของเธอที่ถ่ายทอดออกมา จนผู้ชมอยากเข้าไปมีส่วนร่วมเติมแต่งจินตนาการของตัวเองเข้าไปในภาพเหล่านั้น และเชื่อว่าหากคุณได้รู้จักเธอ คุณจะจดจำชื่อ Elizabeth Romhild ไปอีกนานเท่านาน

๓ ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ติ๊กเองจ้า...อยากบอกว่าบล็อกของเซาะอ่านสนุกดีและคุณอลิซาเบทคนนี้สวยสุดยอดเลย...อิจฉาว่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แอบย่องเข้ามาด้วยความคิดถึง
มาเจอเข้ากับเรื่องราวนี้แล้วกรี๊ดสลบ
ขอบคุณมากค่ะพี่ที่เอาเรื่องของเธอมาเล่าให้ฟัง
จากที่ชอบอยู่แล้วยิ่งชอบเข้าไปอีก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สีสันสดใสจัดจ้านน่าสนใจ คนอะไรทั้งสวยทั้งเก่ง