ทันทีที่เขาเดินออกมาสู่ลานมรกต ตอนทุ่มกว่าๆ
เสียงปรบมือดังกึกก้อง คนบนรถไฟฟ้าก็มองเห็น
เขาสูงกว่าคนทั่วไปเพราะเขาอยู่บนไม้ต่อขาที่สูงเกือบสองเมตร
และเดินอย่างคล่องแคล่วว่องไวตามจังหวะแสงสี
และเพลงประกอบสุดแสนอลังการ
เขาสวมชุดเหมือนคนอาหรับแต่มิดชิดกว่า
เขาเดินมาทักทายทุกคนอย่างใกล้ชิด
เขาเหมือนนักแสดงละครใบ้คนหน้าขาว
เขาทำท่าครุ่นคิด ฉันสงสัย คนอื่นก็สงสัย "แล้วบอลลูนอยู่ไหนล่ะ"
และในพริบตาเขาก็แปลงร่างเป็นมนุษย์บอลลูนยักษ์สูงเกือบ 4 เมตรให้เราเห็น
ไวเหลือเกิน เขาอยู่ในบอลลูนนั่นแล้ว ลูกโป่งยักษ์ค่อยๆ พองขยายขึ้นคล้ายมายากล
เขามีหัวเปล่งแสงระยิบระยับ และร่ายมนตร์ให้ดาวบอลลูนดวงโตปรากฏขึ้นต่อหน้า
เราล่องลอยไปสู่โลกจินตนาการในแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
ใช่แล้วเขาคือ เฮอร์เบิร์ท ดรีม (Herbert’s Dream)
และนี่เป็นภาพที่เก็บมาฝากเมื่อวันที่ 30 พ.ย.50 ในงาน
Central 2008 : Let’s Unite สุขสันต์ปีใหม่ ร่วมใจสามัคคี
ณ ลานมรกต ห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัล ชิดลม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น